Projekty ogrodów
W tym miejscu będą prezentowane pojedyncze formacje roślinne, zarówno te ciekawe jak i błędne.
Kwiecisty klomb - połączenie bukszpanów, świerków białych i kwiatów cebulowych
Morele i tuje - drzewo owocowe w mieście?
Formowany świerk kulisty - parasol ze świerku
Strzyżone cisy i tuje Golden Globe - roślinna wyspa na środku ulicy
Jałowce pośrednie Hetzii - ładne rośliny, ale cięcie fatalne
Świerk biały na zielonym tle - zieleń, zieleń i jeszcze raz zieleń
Różaneczniki - kwiecista kopuła
Wyspa jałowców - jałowce pośrednie i sabińskie razem
Żywopłot z grabu - połączenie żywopłotu liściastego i iglastego stopnia
Żywopłot z ligustru - kolejny żywopłot liściasty
Kwiecisty klomb
Klomb o powierzchni 12m2 otoczony jest obwódką z bukszpanu. Następny pierścień tworzą tawuły japońskie odm. Gold Flame i Gold Mound. Na środku rosną większe rośliny: dwa świerki białe odm. Conica (zielony) i Daisy's White (żółty) oraz wiśnia pikowana odm. Amonagawa. Pomiędzy dużymi roślinami rosną kwiaty cebulowe: szafirki, tulipany i narcyzy.
Różaneczniki
Różaneczniki wyglądają imponująco, gdy są sadzone w większych grupach. Na zdjęciu jest 11 roślin różnych odmian. To zróżnicowanie zapewnia feerię barw kwiatów i zróżnicowany termin kwitnienia. Uprawiając te rośliny należy pamiętać o ich wymaganiach - koniecznie gleba musi być próchniczna i kwaśna, a stanowisko półcieniste lub cieniste. Różaneczniki są odporne na mrozy i w Polsce nie powinny przemarzać. Mimo to zdaża się, że nie przetrzymują zimy ze względu na złe warunki glebowe, zwłaszcza zbyt małe zakwaszenie.
Formowany świerk kulisty
Tutaj mamy świerk kłujący odmiany Glauca Globosa. Ta kulista odmiana dobrze znosi formowanie. Ten konkretny egzemplarz został przycięty na parasol. Z uwagi na fakt bardzo powolnego wzrostu, drzewo zostało przycięte pierwszy raz po posadzeniu w wieku 15 lat. Dla porównania za nim rośnie świerk kłujący odmiany Hoopsii, który został posadzony w tym samym roku. Pod drzewami rosną jałowce pośrednie Old Gold.
Cisy i tuje
Trzonem kolejnej formacji są tuje odm. Golden Globe. Te sztuki osiągnęły swoją maksymalną wysokość około 80 cm i zostały uformowane w kształcie muru. Na początku i na końcu formacji znajdują się strzyżone cisy pospolite. Z cisów został zrobiony niższy stopień o wysokości około 50 cm. Pozostałą część obsadzono irgą poziomą pozwalając jej swobodnie spływać na granitowy podjazd. Formacja prezentuje się niezwykle okazale ze względu na swoją wielokość (30 tuj, 50 cisów i 10 irg).
Jałowce pośrednie Hetzii
Kolejny przykład błędu w sztuce ogrodniczej. Formacja 7 jałowców pośrednich odm. Hetzii została posadzona zbyt blisko chodnika. Przez pierwsze kilka lat nikt nie zwrócił na to uwagi, bo rośliny były małe. Jednak kiedy gałęzie zajęły połowę chodnika zostały obcięte. Niestety zrobiono to bardzo nieporadnie i teraz sterczą bezlistne kikuty. Prawidłowo należało obciąć dolne gałęzie głębiej niż górne. To pozwoliłoby ukryć miejsca cięcia.
Świerk biały na zielonym tle
Dwudziestoletni świerk biały odm. Conica został przycięty od dołu ponieważ rosły tam jałowce pośrednie i nie był równy. Z lewej strony widać przycięty jałowiec pośredni odm. Old Gold, a w tle cyprysiki Lawsona odm. Columnaris uformowane na kule i żywopłot z thuj odm. Brabant. Nagromadzenie dużej ilości jałowców pośrednich robi wrażenie morza zieloności. Dodatkowo przy krawędziach wszystkich chodników rosną bukszpany przycięte na niski murek odgradzający ciągi komunikacyjne od właściwego ogrodu.
Morele i tuje
Po prawej stronie została przedstawiona nietypowa kompozycja roślinna rosnąca na skwerze w mieście. Na pierwszym planie są dwie morele. Właśnie zaczynają kwitnąć i kwiaty wyglądają ładnie na tle tuj. Na drugim planie rosną tuje Brabant rozmieszczone w formie kwadratu 4x4, a na środku rośnie brzoza. Projekt ciekawy, ale nie uwzględnia miejsca jego realizacji. Z tego powodu uwidoczniły się następujące wady:
- morele rosną przy samym chodniku i pochylają sie w jego stronę utrudniając przejście pieszym,
- owoce moreli spadają na chodnik i brudzą go,
- tuje zostały posadzone później niż brzoza i morele, więc mają mniejszy dostęp do wody,
- rośliny są posadzone w piachu po budowie,
- z uwagi na brak miejsca zimą śnieg z chodnika jest zgarniany na tuje co niszczy ich dolne gałęzie.
W tej kompozycji dwa największe błędy popełniono na etapie sadzenia: nie wymieniono gleby na cięższą, co powoduje szybkie przesuszanie się roślin w piasku i nie usunięto moreli. Drzewa owocowe powinny rosąć w sadzie, a nie przy chodnikach.
Wyspa z jałowców
Zdjęcie pokazuje jak wiele zależy od miejsca posadzenia roślin. Po prawej stronie znajduje się zdjęcie wyspy jałowców na środku trawnika. Okrąg o średnicy 5 metrów został wysadzony jałowcami pośrednimi odm. Hetzii, natomiast w środku w dużym zagęszczeniu posadzono jałowce sabińskie odm. Tamariscifolia. Rośliny mają nietypowy jasnozielony kolor, mimo, że zdjęcie zrobiono wiosną już po pojawieniu się młodych igieł. Wynika to z posadzenia ogrodu na piaszczystej glebie VI klasy. Woda jest utrzymywana bardzo krótko, ponieważ warstwa próchniczna ma nie więcej niż 2cm. W takim miejscu niezbędne jest zastosowanie podlewania, ponieważ skuteczna wymiana gleby wymagałaby nawiezienia warstwy co najmiej pół metra grubości, co nie będzie uzasadnione ekonomicznie.
Żywopłot z grabu
Żywopłoty z grabu były kiedyś niezwykle popularne, ale zaniknęły w ostanich latach. Obecnie można zaobserwować ich powrót. Grab jest dużym drzewem i prowadzenie go w formie żywopłotu wymaga konsekwencji. Niezbędne jest coroczne przycinanie, zwłaszcza z góry, aby można było go utrzymać na oczekiwanej wysokości. Wadą żywopłotów z roślin liściastych jest utrata liści w dolnych partiach, ale można sobie z tym poradzić sadząc dodatkowy stopień z niskich roślin iglastych. W tym przypadku dobrze sprawdza się cis pospolity.
Żywopłot z ligustru
Żywopłoty z ligustru nadal są popularne, chociaż niewiele jest nowych nasadzeń. Ligustr jest odporny na mróz i ma małe wymagania glebowe. Rośnie szybko i wymaga przycinania co najmniej dwa razy w roku. Większość żywopłotów jest prowadzona na wysokości około metra, ale to może być zbyt wysoko, ponieważ ta roślina ma tendencję do gubienia najniższych liści. Rzadki dół również nie stanowi ochrony przed zwierzętami. Jest wiele odmian ligustru i nieznacznie różnią się między sobą. Tu w październiku widać efekty dosadzenia drugiej późniejszej odmiany.